بررسی نقش واسطه ای تاب آوری در تعیین رابطه جو سازمانی با مشکلات روانشناختی در بین کارکنان واحد اداری شرکت نفت گچساران

چکیده هدف اصلی این پژوهش، بررسی نقش واسطه ای تاب آوری در رابطه بین جوسازمانی و سلامت روان در بین کارکنان شرکت بهره برداری نفت و گاز گچساران است. جامعه آماری این پژوهش کلیه کارکنان شرکت بهره برداری نفت و گاز گچساران بوده که در سال 92-91 مشغول به کار می باشند که شامل169 نفربود. در این پژوهش از روش نمونه‏گیری تصادفی ساده استفاده شده است. به منظور بررسی این روابط،پرسشنامه جو سازمانی سوسمون و سام دیپ ، پرسشنامه تاب آوری کانر و دیویدسون (cd-risc) و سلامت روان ghq در بین افراد نمونه توزیع شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون همزمان و همچنین تحلیل مسیر استفده گشت. نتایج نشان داد که بین جو سازمانی و ابعاد آن با تاب آوری رابطه معنی دار و مستقیم وجود دارد، بین جو سازمانی و ابعاد آن با سلامت روان رابطه معنی دار و مستقیم وجود دارد، با کنترل و حذف اثر تاب آوری رابطه جو سازمانی و سلامت روان تغییری نمی کند، رابطه بین تاب آوری و سلامت روان معنی دار و مستقیم است، جوسازمانی قادر به پیش بینی سلامت روان در سازمان می باشد و همچنین تاب آوری قادر به پیش بینی رابطه بین جو سازمانی و سلامت روان است (نقش واسطه ای معنادار دارد). واژگان کلیدی:جوسازمانی، تاب آوری، سلامت روان